Vandaag geen toeristische route (50km) maar een meer directe route (25km). Ik heb wat pijntjes en ben moe. De sociale batterij zit nog wonderwel vol. 

Het fietsen en navigeren door Haarlem ging soepel, blijf geen fan van fietsen door de grote stad. Tegen de warmte kan ik aardig goed en op de fiets altijd wat rijwind. Het was een soepel tochtje.

De pont was aan de overkant dus moest ik wel patat eten.

Na 2 weken op pad begin ik zo nu en dan al een beetje terug te kijken. Wat een avontuur, wat een fijne mensen.

Op de pont stonden ook leden van een wielerclub, die nieuwsgierig waren over m'n tocht. Na m'n uitleg zei er één: hoe doe je dat met koken en was? Ik: dat wordt voor me gedaan. De wielrenner: oh, ik was al een beetje jaloers, nu helemaal. Dat werd bevestigd door de rest van de groep. En ja zonder alle lieve gastvrije behulpzame mensen had dit nooit gelukt!

Begin zo langzamerhand de stal te ruiken, vrijdag kom ik weer thuis, nog niet te veel aan denken, dan worden m'n emoties wat wiebelig. De laatste loodjes mogen dan het zwaarst wegen, ik ga er niet minder om genieten. Moedig voorwaarts!

Bedankt voor alle lieve berichten.