Nog 3 nachten.

Woensdag gaan de gele flits en ik 17 dagen op pad.

De planning ging de laatste weken niet helemaal zoals ik zou willen, maar ik ben er klaar genoeg voor.

Het is ook niet zozeer een fysieke uitdaging, al blijft het zitvlak een aandachtspunt. Het is meer een uitdaging op het gebied van hulp vragen, omgaan met nieuwe dingen en onzekerheden en het testen van m'n sociale batterij. Ik noem het dan ook geen vakantie; fietstocht of reis past beter.

Het doel is om via deze weg dagelijks een blog te maken. Stukjes tekst, foto's, filmpjes en of vlog. Ik kijk per dag of en wat me past. Het is fijn als mensen meegenieten, maar op de eerste plaats gaat het om m'n eigen doelen.

Ik zal verder met de voorbereidingen, tot de volgende.

Hil

Hoeveel en welke sokken moet ik mee?

 

Hoe het begon.

'Bedankt! Jullie waren enorm gastvrij!' Schreef ik op Twitter toen ik vertelde over een random droom van die nacht over een fietstocht die ik maakte waarbij ik bleef slapen bij mensen die ik van Twitter kende.

Ik kreeg veel reacties: 'wat leuk dit moet je in het echt gaan doen.' en 'hier ben je welkom hoor!'

Toen ik weken later voorzichtig de animo checkte, kwamen er nog veel meer reacties. Langzaam begon een idee concreet te worden. Ik kocht een landkaart, pins en paarse hartjes stickers. Ik maakte een bericht en vroeg bij wie ik welkom was om te komen logeren. Met dit als resultaat.

De paarse hartjes koos ik bewust, ik gebruik ze vaak als reactie op de socials als ik moeite heb woorden te vinden. De paarse baan in de regenboogvlag πŸ³οΈβ€πŸŒˆ staat voor spirit wat zoiets kan betekenen als moed, durf en levenskracht. 

Zo begon het grote plannen en organiseren. Ik was al een heel end op weg toen ik de boel moest afblazen. Nav een lichamelijke check up keeg ik de diagnoses diabetes en een licht verminderde knijpfunctie van het hart. Beide diagnoses zijn geen reden om niet te gaan fietsen. De medische molen met onderzoeken en controles zorgde ervoor dat het vorig jaar niet haalbaar was.

Mijn trouwe reisgenoot, de gele flits: de koosnaam voor m'n moeders e-bike, die ik erfde na haar overlijden in 2022.

 

Etappe 16: Schagen - Bolsward! 🏁

Na een goede maar korte nacht, de reis naar huis! Pittig windje in de rug, de gele flits op standje avvesere. Was een kwartier voordat de fietsbus zou vertrekken bij de halte den Oever. (Prima timing) ondanks dat het druk was, kon ik meteen mee.

Woest aantrekkelijke benen en koffie.

M'n trouwe reisgenoot de gele flits. De Batavus fonk ebike die ik nog geen twee jaar geleden van m'n moeder erfde. Wolken, zon, regen, wind, heuvels, polders, steden, dorpen,bossen, duinen, heide, klinkers, asfalt, kasseien,gravel, zand en verzaakte geen moment!

 Hup flits!

 

Lange rechte einden richting den Oever.

Fietbus, afsluitdijk, Kornwerderzand: weer in Friesland.

De dorpjes aftellen.

Cornwerd 14 km

Wons 10 km

Schraard 6km

Schettens Longerhouw 3km 

(Bolsward in zicht!)

M'n thuis, m'n basis, m'n stadje: nog 1km!

 Een bloemetje van een vriendin en kaartjes van de logeeradressen, dat is fijn thuiskomen.

Tot slot, wil ik iedereen bedanken voor de reacties en aanmoedigingen en interesse. Het was alsof jullie een beetje mee op reis waren.

De grootste dank gaat uit naar alle lieve zorgzame behulpzame mensen waar ik mocht logeren. Ik voelde me niet alleen welkom. Jullie lieten me iets voelen wat ik als autist met sociaal ongemak en eenzaamheid niet vaak voel: ik voelde me niet tot last, niet te veel en ik voelde me op m'n plek.

Dat doet me meer dan dat ik in woorden kan uitdrukken.

πŸ’œπŸ’œπŸ’œπŸ’œπŸ’œπŸ’œπŸ’œπŸ’œπŸ’œπŸ’œπŸ’œπŸ’œπŸ’œπŸ’œπŸ’œπŸ’œ

 

 

 

 

 

 

 

Etappe 15: Wormer - Barsingerhorn

Vertrouwen op mezelf en knopen doorhakken, dat is hoe ik vandaag wil omschrijven. Eerst heb ik de route aangepast en heb besloten niet met de trein te gaan en de waarschijnlijk drukkere duinen te laten en ben door het prachtige polderlandschap gefietst.

M'n matties Wormer! 😍

Joh!

Geen spijt van de kortere route, wind in de rug: het was genieten.

 

De laatste nacht zou kamperen worden en aangekomen begon die schoen te wringen. Ben best heel moe, daardoor emotioneel wat wiebelig en prikkels komen makkelijker en heftiger binnen. Heb hierdoor besloten om niet te gaan kamperen, maar heel luxe in een b&b in Schagen te slapen. Airco, tv, weinig omgevingsgeluiden geven me de beste kans op een goede nacht. Voelt natuurlijk lullig richting het logeeradres en is ook de enige respectvolle manier om duidelijk te zijn.

Morgen gaat zwaar worden zoals dat nu eenmaal is met laatste loodjes. Zo'n laatste dag ga ik toegeven aan de moeheid (gaat vanzelf) en daardoor zullen emoties nog dichter aan het oppervlak liggen.

Morgen:

25km naar Den Oever.

Den Oever- Kornwerderzand (fietsbus)

18km Kornwerderzand - Bolsward

17 dagen, 16 etappes, 800km, heeft deze autistische kluizenaar zichzelf het leven ingegooid. Ik sta nogsteeds rechtop: problemen opgelost, flexibel geweest, tegenslagen het hoofd geboden, hulp geaccepteerd, genoten, mensen tot last zijn, gefietst, gelachen en mooie gesprekken gevoerd.Eenzaamheid is een gevoel dat het eigenlijk niemand echt kan schelen hoe het met je is. Dit lost het niet op, maar helpen doet het wel!

Zullen we afspreken dat jullie morgen m'n telefoon laten ontploffen met aanmoedigingen?!  #HupHil

Onder een dekentje tv kijken in de b&b. Airco op standje opbaren.

 

Etappe 14 Haarlem - Wormer

Vandaag geen toeristische route (50km) maar een meer directe route (25km). Ik heb wat pijntjes en ben moe. De sociale batterij zit nog wonderwel vol. 

Het fietsen en navigeren door Haarlem ging soepel, blijf geen fan van fietsen door de grote stad. Tegen de warmte kan ik aardig goed en op de fiets altijd wat rijwind. Het was een soepel tochtje.

 

De pont was aan de overkant dus moest ik wel patat eten.

Na 2 weken op pad begin ik zo nu en dan al een beetje terug te kijken. Wat een avontuur, wat een fijne mensen.

Op de pont stonden ook leden van een wielerclub, die nieuwsgierig waren over m'n tocht. Na m'n uitleg zei er één: hoe doe je dat met koken en was? Ik: dat wordt voor me gedaan. De wielrenner: oh, ik was al een beetje jaloers, nu helemaal. Dat werd bevestigd door de rest van de groep. En ja zonder alle lieve gastvrije behulpzame mensen had dit nooit gelukt!

Begin zo langzamerhand de stal te ruiken, vrijdag kom ik weer thuis, nog niet te veel aan denken, dan worden m'n emoties wat wiebelig. De laatste loodjes mogen dan het zwaarst wegen, ik ga er niet minder om genieten. Moedig voorwaarts!

Bedankt voor alle lieve berichten.

Etappe 13: Alpen a/d Rijn - Haarlem

Vandaag geen eenvoudig reisverslag.

Ik ben vandaag op de Erebegraafplaats Overveen (Bloemendaal/Haarlem) geweest. Om een bloemetje te leggen bij 3 verzetstrijders: homoseksuele verzetstrijders.

Naast de vervolging van lhbt'ers in de oorlog, werd het na de oorlog amper beter. Lhbt'ers bleven buitengesloten en vervolgd worden. De lhbt slachtoffers van het nazi regime en lhbt'ers die heldendaden verrichtten, met alles te verliezen en vaak alles verloren, kregen niet of nauwelijks erkenning.

Zoals zo vaak worden gemarginaliseerde groepen (bijvoorbeeld vrouwen, mensen van kleur, lhbt'ers) uit de geschiedenisboeken gegumd.

DAAROM ROEP IK NOG HARDER! 

De deelnemers aan de overval op het bevolkingsregister zijn, deels postuum, voor hun verzetswerk onderscheiden, maar ArondΓ©us werd pas in 1984 het Verzetsherdenkingskruis toegekend.

Aangenomen wordt dat zijn seksuele geaardheid de reden was voor de ontbrekende publieke erkenning gedurende vele jaren. Tevens werd hem in 1986 de onderscheiding Rechtvaardige onder de volkeren toegekend voor zijn hulp aan de Joden tijdens de Tweede Wereldoorlog.

Meer verdieping over het gebrek aan erkenning van lhbt+ verzetsmensen en  slachtoffers lees je hier: https://bevrijdingintercultureel.nl/cms/index.php/nederland/homoseksuelen-in-oorlog-en-verzet-inleiding/homoseksuelen-in-oorlog-en-verzet

 


Nu een beknopt reisverslag.

De etappe vandaag was moeizaam: het was druk en warm, ik ben moe en had niet goed geslapen. Me goed (laten) verzorgen en dat het wat vierkant loopt, de laatste dagen maar accepteren.

Bovenstaande was iig relativerend.

Blij met het cadeau: Haarlem skoken

 

Morgen: Haarlem - Wormer

 

 

Etappe 12 Amsterdam - Alphen a/d Rijn

Alweer een prima nacht gehad, alle logeeradressen adressen zijn bijzonder saai: gastvrij, geen nee te koop, gezellig, mooie gesprekken. Ik hou er van!

Het zadel iets hoger gezet, wat zadelcreme op de desbetreffende regio gesmeerd en probeer steeds in 1 ondersteuningsstand hoger te fietsen dan ik normaal doe, om zo de beginnende pijntjes iets te verlichten.

Waar een Wilnis is een weg.

Zuid Holland een stuk homoseksueler maken.

De gele flits staat mooi te shinen.

14:00 op bestemming aangekomen, douchen, boodschappen doen, de airco aan.

 15:30 Even proberen 'uit' te staan. Op bed tv kijken. Ondertussen het blog bijwerken.

Dutje gedaan, tijd om te gaan eten, fijne avond. πŸ’œπŸ’œπŸ’œ

morgen naar Haarlem.

Etappe 11: Huizen - Amsterdam zuid-oost

Ik zit vandaag een beetje vierkant op de fiets. De etappe van gister zit nog wat in het lijf en m'n hoofd. Best veel stukken langs drukke autowegen en in de gooi en vechtstreek, op zondag met dit weer, voelt een beetje als in een optocht rijden. Dus iets meer prikkels dan me lief is. Als dit een mindere dag is, teken ik er voor. Het gaat namelijk gewoon hartstikke goed, tot nu toe 'own' ik de fietstocht.

De naald van Waterloo

Van de naald naar het paleis.

Tussen de naald en paleis

Koffie drinken bij Benno en Jula op paleis Soestdijk.

Gravel, zand, bos en heide.

Omgeving Weesp

 

Morgen Amsterdam - Alphen a/d Rijn

Etappe 10: Apeldoorn - Huizen

De langste etappe begon soepel, heerlijk over de Veluwe fietsen, de gele flits vrat de kilometers op.

Hoe leuk! Van het logeeradres in Apeldoorn kreeg ik Apeldoornsokken.

De veluwe oversteken richting flevoland

Flevoland

Toetje na het eten van ijssalon de Hoop in Blaricum.

 

Uit de bossen gekomen bleek er aardig wat wind te staan. Ik kon zelf geen rust vinden zorgen buiten de fietstocht om, die als donkere wolken m'n gedachten indreven.

Eenmaal in Flevoland aangekomen kreeg ik met 2 omleidingen te maken en reed ik zelf ook nog verkeerd, waardoor de route uiteindelijk 75 km werd en het (voor mij te) spannend werd qua batterij.

Dus vandaag koste best veel energie zowel lichamelijk als mentaal. Tegelijk blij met hoe ik er mee om ben gegaan.

Wederom een super gastvrij logeeradres getroffen, dus er wordt goed voor me gezorgd. Morgen gaan we weer met frisse moed verder.

Etappe 9: Welsum - Apeldoorn

De rustdag prima verteerd. Vanochtend wat eerder vertrokken om voor de zone met onweersbuien binnen te zijn, dat is gelukt. Was veel eerder bij Apeldoorn dan verwacht en heb toen besloten nog een rit van 20km rond Apeldoorn te maken. Een goede beslissing want het was prachtig, op en af door de bossen ten westen van Apeldoorn.

Veluwe

Veluwe

Paleis het Loo

Bossen ten westen van Apeldoorn.